Jak szybko opanować język Angielski dzięki metodzie prof. Krashena

Jeśli kiedykolwiek oglądaliście filmiki o nauce języków na YouTube, na pewno natknęliście się na to nazwisko. Stephen Krashen jest niczym superbohater świata językowego – jedni go uwielbiają, inni krytykują, ale nikt nie pozostaje obojętny. Jego teoria „zrozumiałych treści” (bo tak możemy przetłumaczyć „comprehensible input”) obiecuje rewolucję w nauce języków. Ale czy aby na pewno rozumiemy ją prawidłowo?

W tym wpisie rozwieję wszelkie wątpliwości. Przyjrzymy się bliżej temu, co Krashen naprawdę miał na myśli, jak jego teoria może nam pomóc w nauce języka angielskiego i dlaczego warto ją znać, niezależnie od tego, czy jesteśmy początkującymi, czy zaawansowanymi uczniami.

Pamiętajcie, nauka języka angielskiego to nie sprint, to maraton. Ale z odpowiednimi narzędziami i wiedzą, może być to najbardziej ekscytująca podróż w Waszym życiu. Gotowi, by dowiedzieć się, jak wykorzystać „zrozumiałe treści” na swoją korzyść? Zaczynajmy!

Kim jest prof. Stephen Krashen?

Zanim zagłębimy się w teorię, poznajmy jej twórcę. Stephen Krashen to nie tylko kolejny językoznawca z suchymi teoriami – to prawdziwa gwiazda w świecie nauczania języków obcych!

Krashen to amerykański lingwista i badacz edukacyjny, który od lat 70. XX wieku rewolucjonizuje nasze podejście do nauki języków. Jest emerytowanym profesorem Uniwersytetu Południowej Kalifornii, ale jego wpływ na edukację językową jest wciąż żywy i aktualny.

Co ciekawe, Krashen nie jest tylko teoretykiem – jego podejście do nauki języków wynika z osobistych doświadczeń. W swoich pracach często podkreśla, jak ważne są autentyczne, realne sytuacje w nauce języka. Opowiada na przykład, jak jego własne doświadczenia z nauką języków wpłynęły na rozwój jego teorii.

Ta perspektywa pokazuje, że Krashen rozumie, jak istotne są indywidualne doświadczenia w procesie uczenia się. Nie traktuje nauki języka jako suchej teorii, ale jako żywy proces, który powinien być dostosowany do potrzeb i doświadczeń każdego uczącego się.

Krashen jest znany ze swojego specyficznego podejścia do nauki języków. Jego teorie są oparte na obserwacji, jak dzieci przyswajają język ojczysty – naturalnie i bez wysiłku. Zastanawia się, dlaczego nie możemy zastosować podobnego podejścia do nauki języków obcych jako dorośli?

Co więcej, Krashen nie boi się iść pod prąd. Jego teorie często kwestionują tradycyjne metody nauczania, co czyni go kontrowersyjną, ale niezwykle inspirującą postacią w świecie lingwistyki.

Warto zauważyć, że chociaż teorie Stephena Krashena są często przedstawiane jako przeciwstawne do poglądów Noama Chomsky’ego (innego słynnego językoznawcy), w rzeczywistości wiele koncepcji Krashena bazuje na fundamentach stworzonych przez Chomsky’ego.

Poznanie Krashena i jego podejścia do nauki języków może być pierwszym krokiem do zrewolucjonizowania Waszej własnej nauki. Pamiętajcie, że za każdą wielką teorią stoi człowiek z pasją – a pasja Krashena do języków jest naprawdę zaraźliwa!

Podstawy teorii „comprehensible input” (zrozumiałe treści)

Teraz, gdy już poznaliśmy Stephena Krashena, zagłębmy się w sedno jego najsłynniejszej teorii – „comprehensible input”, czyli „zrozumiałe treści”. To koncepcja, która może zrewolucjonizować Wasze podejście do nauki języków!

Definicja „comprehensible input” (zrozumiałe treści)

„Comprehensible input” to, mówiąc prosto, treści językowe, które są dla nas zrozumiałe, ale jednocześnie stanowią wyzwanie. To jak oglądanie filmu w języku obcym – rozumiecie większość, ale niektóre słowa czy wyrażenia są dla Was nowe. Krashen twierdzi, że to właśnie w takich sytuacjach najefektywniej przyswajamy język.

Kluczowe w tej teorii jest to, że nie musimy rozumieć każdego słowa. Wystarczy, że chwytamy ogólny sens. To podejście jest bliższe naturalnemu procesowi przyswajania języka przez dzieci, które nie uczą się gramatyki, zanim zaczną mówić.

Znaczenie i+1

Teraz czas na małą matematykę językową! Krashen wprowadził pojęcie „i+1”, gdzie „i” to nasz obecny poziom języka, a „+1” to materiał językowy nieco powyżej naszego aktualnego poziomu. To właśnie ta „+1” część stanowi wyzwanie i napędza nasz postęp.

Wyobraźcie sobie, że czytacie tekst, w którym rozumiecie 95% słów. Te 5% nowych słów to właśnie Wasze „+1”. Kontekst pomaga Wam zrozumieć nowe elementy, a Wy nieświadomie przyswajacie nową wiedzę.

Dlaczego to takie ważne?

  1. Naturalne przyswajanie: Ta metoda naśladuje sposób, w jaki przyswajamy język ojczysty.
  2. Mniejszy stres: Nie musicie rozumieć wszystkiego od razu, co zmniejsza presję i stres związany z nauką.
  3. Motywacja: Rozumiejąc większość treści, czujecie satysfakcję i chęć do dalszej nauki.
  4. Kontekst: Nowe elementy języka poznajecie w kontekście, co ułatwia ich zapamiętanie i prawidłowe użycie.

Jak to wykorzystać w praktyce?

• Czytajcie książki lub artykuły na poziomie nieco wyższym niż Wasz obecny.
• Oglądajcie filmy i seriale w języku angielskim z napisami w tym samym języku.
• Słuchajcie podcastów, które są dla Was wyzwaniem, ale nie frustrują.

Pamiętajcie, że kluczem jest znalezienie równowagi. Materiał nie może być ani za łatwy (bo się nie nauczycie niczego nowego), ani za trudny (bo się zniechęcicie).

Teoria „comprehensible input” może wydawać się prosta, ale jej zastosowanie wymaga praktyki i cierpliwości. Nie zniechęcajcie się, jeśli na początku będzie trudno – z czasem nauczycie się wybierać idealne materiały dla siebie i zauważycie, jak szybko robicie postępy!

Pięć głównych hipotez prof. Krashena

Stephen Krashen nie poprzestał na teorii „comprehensible input”. Sformułował pięć głównych hipotez, które razem tworzą kompleksową teorię przyswajania języka obcego. Przyjrzyjmy się każdej z nich bliżej:

Hipoteza nauki vs. przyswajania

• Nauka (learning): To świadomy proces, który zachodzi w klasie. Obejmuje formalne instrukcje, reguły gramatyczne i poprawianie błędów.
• Przyswajanie (acquisition): To podświadomy proces, podobny do tego, jak dzieci uczą się swojego pierwszego języka. Zachodzi naturalnie, gdy jesteśmy wystawieni na język w kontekście.

Krashen twierdzi, że przyswajanie jest znacznie efektywniejsze niż formalna nauka. Dlatego zaleca skupienie się na naturalnym kontakcie z językiem, zamiast wkuwania reguł.

Przykład: Zamiast uczyć się na pamięć listy czasowników nieregularnych, lepiej czytać książki czy oglądać filmy, gdzie te czasowniki pojawiają się w kontekście.

Hipoteza monitorowania języka

Ta hipoteza mówi o tym, jak wykorzystujemy naszą świadomą wiedzę o języku. Według Krashena, świadoma nauka służy jako „monitor” lub „edytor” naszych wypowiedzi.

Nadużywanie monitorowania: Ciągłe zastanawianie się nad regułami gramatycznymi podczas mówienia.
Optymalne użycie: Sprawdzanie wypowiedzi pod kątem oczywistych błędów, bez przerywania płynności.

Przykład: Kiedy mówisz spontanicznie, pozwól sobie na błędy. Użyj swojej świadomej wiedzy tylko do sprawdzenia oczywistych pomyłek, nie przerywając naturalnego przepływu rozmowy.

Hipoteza naturalnego porządku

Krashen sugeruje, że przyswajamy struktury językowe w przewidywalnym porządku, niezależnie od kolejności, w jakiej są nauczane w klasie.

Przykład: W języku angielskim, końcówka „-ing” jest zazwyczaj przyswajana wcześniej niż końcówka „-s” trzeciej osoby liczby pojedynczej, niezależnie od tego, w jakiej kolejności są nauczane.

Hipoteza „comprehensible input” (zrozumiałe treści)

To serce teorii Krashena, o której mówiłem wcześniej. Przyswajamy język, gdy jesteśmy wystawieni na zrozumiałe treści na poziomie nieco wyższym niż nasz obecny (i+1).

Przykład: Jeśli znasz 1000 słów w języku hiszpańskim, czytaj teksty, które zawierają około 1050-1100 słów, gdzie te dodatkowe słowa są zrozumiałe z kontekstu.

Hipoteza filtra afektywnego

Ta hipoteza dotyczy emocjonalnych czynników, które mogą blokować lub ułatwiać przyswajanie języka.

• Niski filtr afektywny: Gdy czujesz się zrelaksowany i pewny siebie, jesteś bardziej otwarty na przyswajanie języka.
• Wysoki filtr afektywny: Stres, lęk czy brak pewności siebie mogą blokować efektywne przyswajanie języka.

Przykład: Uczenie się języka poprzez hobby czy pasje (np. gotowanie w języku francuskim) może obniżyć filtr afektywny i ułatwić przyswajanie.

Podsumowując, hipotezy Krashena podkreślają znaczenie naturalnego kontaktu z językiem, minimalizacji stresu w nauce i skupienia się na zrozumiałych, interesujących treściach zamiast na formalnych regułach. Pamiętajcie, że każdy uczy się inaczej, więc eksperymentujcie z tymi koncepcjami i znajdźcie to, co działa najlepiej dla Was!

Dlaczego teoria „comprehensible input” (zrozumiałe treści) jest często źle rozumiana

Teoria Stephena Krashena, choć rewolucyjna i niezwykle wpływowa, często pada ofiarą nieporozumień i błędnych interpretacji. Przyjrzyjmy się bliżej, dlaczego tak się dzieje i jakie są najczęstsze pułapki w rozumieniu „comprehensible input”.

Nadmierne uproszczenia i błędy interpretacyjne

  1. „Wystarczy słuchać i czytać”
    Jednym z najczęstszych nieporozumień jest przekonanie, że teoria Krashena sprowadza się do biernego słuchania i czytania. W rzeczywistości, „comprehensible input” wymaga aktywnego zaangażowania w zrozumienie kontekstu i znaczenia.
  2. „Gramatyka jest niepotrzebna”
    Niektórzy interpretują teorię Krashena jako całkowite odrzucenie nauki gramatyki. To nie jest prawdą. Krashen sugeruje, że formalna nauka gramatyki powinna być ograniczona, ale nie eliminowana całkowicie.
  3. „Im więcej nowych treść, tym lepiej”
    Samo zwiększanie ilości treści nie gwarantuje sukcesu. Kluczowa jest jakość i zrozumiałość treści, nie tylko ich ilość.
  4. „Ta metoda działa dla wszystkich”
    Każdy uczy się inaczej. Choć teoria Krashena jest szeroko stosowana, nie jest uniwersalnym rozwiązaniem dla wszystkich uczących się.

Problemy z zastosowaniem w rzeczywistości

  1. Trudności w określeniu „i+1”
    W praktyce trudno precyzyjnie określić, co dokładnie stanowi „+1” dla danego ucznia. To wymaga indywidualnego podejścia i ciągłej adaptacji.
  2. Ograniczenia w formalnej edukacji
    Tradycyjne systemy edukacyjne często mają trudności z pełnym wdrożeniem teorii Krashena ze względu na ograniczenia programowe i czasowe.
  3. Brak natychmiastowych rezultatów
    Metoda ta wymaga czasu i cierpliwości. Niektórzy uczniowie mogą się zniechęcić, nie widząc szybkich efektów.
  4. Wyzwania w samoocenie
    Bez formalnych testów, uczniowie mogą mieć trudności z oceną swoich postępów, co może prowadzić do frustracji.

Jak uniknąć nieporozumień?

  1. Zrozum całość teorii
    Nie skupiaj się tylko na jednym aspekcie. Teoria Krashena to kompleksowe podejście do nauki języków.
  2. Bądź elastyczny
    Łącz „comprehensible input” z innymi metodami nauki, dostosowując podejście do swoich potrzeb.
  3. Szukaj zrównoważonego podejścia
    Nie odrzucaj całkowicie tradycyjnych metod nauki. Znajdź balans między „input” a formalną nauką.
  4. Bądź cierpliwy
    Pamiętaj, że przyswajanie języka to proces długoterminowy. Nie oczekuj natychmiastowych rezultatów.
  5. Eksperymentuj
    Testuj różne formy „comprehensible input” – od książek, przez podcasty, po interakcje z native speakerami.

Podsumowując, teoria „comprehensible input” Krashena to potężne narzędzie w nauce języków, ale wymaga właściwego zrozumienia i zastosowania. Nie bójcie się eksperymentować i dostosowywać tę metodę do własnych potrzeb. Pamiętajcie, że najważniejsze w nauce języka to znalezienie metody, która sprawia Wam przyjemność i motywuje do dalszej nauki.

Jak korzystać z teorii prof. Krashena w praktyce

Teoria „comprehensible input” Stephena Krashena może być potężnym narzędziem w nauce języków obcych, jeśli zostanie odpowiednio zastosowana. Oto praktyczny przewodnik, jak efektywnie wykorzystać tę teorię w codziennej nauce:

Wybór materiałów

Dostosowanie poziomu trudności:
Szukaj materiałów, które są nieco powyżej Twojego obecnego poziomu (zasada „i+1”).
Powinieneś rozumieć około 80-90% treści bez konieczności ciągłego sprawdzania słownika.
Różnorodność źródeł:
Korzystaj z różnych formatów: książki, artykuły, podcasty, filmy, seriale.
Wybieraj tematy, które Cię interesują, aby utrzymać motywację.
Autentyczne materiały:
Stopniowo wprowadzaj materiały stworzone dla native speakerów.
Zacznij od prostszych form, takich jak blogi czy vlogi, przechodząc do bardziej złożonych, jak artykuły prasowe czy literatura.
Materiały z kontekstem wizualnym:
Komiksy, filmy z napisami czy ilustrowane książki mogą ułatwić zrozumienie.

Zastosowanie metod aktywnego przypominania

Notowanie nowych słów i wyrażeń:
Zapisuj nowe słownictwo w kontekście, w którym je napotkałeś.
Regularnie przeglądaj swoje notatki.
Tworzenie fiszek:
Używaj aplikacji jak Anki do tworzenia i powtarzania fiszek.
Staraj się tworzyć fiszki z pełnymi zdaniami, nie tylko pojedynczymi słowami.
Streszczanie:
Po przeczytaniu lub wysłuchaniu materiału, spróbuj go streścić własnymi słowami.
Można to robić na piśmie lub ustnie, nagrywając się.
Dyskusje:
Rozmawiaj o przerobionej treści z innymi uczącymi się lub native speakerami.

Unikanie pułapek

Nadmierne poleganie na tłumaczeniu:
Staraj się zrozumieć znaczenie z kontekstu, zamiast tłumaczyć każde słowo.
Ignorowanie produkcji języka:
Choć teoria Krashena skupia się na input, nie zaniedbuj mówienia i pisania.
Brak systematyczności:
Ustaw sobie regularny harmonogram nauki i trzymaj się go.
Zbyt szybkie przechodzenie do trudniejszych materiałów:
Nie spiesz się. Upewnij się, że dobrze opanowałeś dany poziom, zanim przejdziesz dalej.
Ignorowanie gramatyki:
Choć nie powinna być głównym obszarem Twojej koncentracji, nie ignoruj nauki gramatyki.

Zastosowanie ChatGPT i AI

Generowanie zrozumiałych treści:
Używaj ChatGPT do tworzenia tekstów dostosowanych do Twojego poziomu.
Poproś AI o wyjaśnienie trudnych koncepcji w prostszy sposób.
Konwersacje praktyczne:
Prowadź rozmowy z AI w języku, którego się uczysz.
Poproś o korektę Twoich wypowiedzi.
Personalizacja nauki:
Wykorzystaj AI do generowania ćwiczeń i quizów dostosowanych do Twoich potrzeb.
Analiza tekstu:
Użyj AI do analizy trudności tekstu i wyjaśnienia nieznanych słów czy struktur.
Symulacja sytuacji życiowych:
Poproś AI o stworzenie scenariuszy codziennych sytuacji do ćwiczenia.
Tłumaczenie kontekstowe:
Zamiast prostego tłumaczenia, poproś AI o wyjaśnienie znaczenia słowa w różnych kontekstach.
Pamiętaj, że kluczem do sukcesu jest regularność i konsekwencja. Teoria Krashena działa najlepiej, gdy jest stosowana systematycznie przez dłuższy czas. Eksperymentuj z różnymi metodami i źródłami, aby znaleźć te, które najlepiej odpowiadają Twoim potrzebom i stylowi uczenia się. Wykorzystanie AI może znacznie ułatwić i urozmaicić proces nauki, ale pamiętaj, że nie zastąpi ono całkowicie interakcji z żywym językiem i native speakerami.

Podsumowanie

Teoria „comprehensible input” Stephena Krashena stanowi istotny wkład w dziedzinę nauczania języków obcych, oferując alternatywę dla tradycyjnych metod opartych na formalnej nauce gramatyki i słownictwa. Kluczowe aspekty tej teorii obejmują:

  1. Nacisk na zrozumiałe treści: Uczący się powinni być eksponowani na język nieco powyżej ich aktualnego poziomu (i+1).
  2. Naturalna akwizycja: Język jest przyswajany w sposób podobny do tego, jak dzieci uczą się swojego pierwszego języka.
  3. Znaczenie kontekstu: Zrozumienie i przyswajanie języka zachodzi najefektywniej w znaczącym kontekście.
  4. Redukcja stresu: Obniżenie „filtra afektywnego” sprzyja lepszemu przyswajaniu języka.

Teoria ta, choć rewolucyjna, często bywa błędnie interpretowana lub nadmiernie upraszczana. Kluczowe jest zrozumienie, że nie oznacza ona całkowitego odrzucenia formalnej nauki gramatyki czy produkcji językowej, ale raczej zmianę priorytetów i podejścia do nauki języka.

W praktyce, implementacja teorii Krashena wymaga:

  • Starannego doboru materiałów dostosowanych do poziomu uczącego się
  • Wykorzystania różnorodnych źródeł i formatów
  • Aktywnego zaangażowania w proces nauki
  • Regularności i systematyczności w ekspozycji na język

Nowoczesne technologie, w tym sztuczna inteligencja i narzędzia takie jak ChatGPT, oferują nowe możliwości w zastosowaniu tej teorii, pozwalając na bardziej spersonalizowane i interaktywne doświadczenia językowe.

Podsumowując, teoria Krashena, mimo pewnych kontrowersji i wyzwań w implementacji, pozostaje wartościowym narzędziem w arsenale metod nauczania języków obcych. Jej skuteczność zależy od właściwego zrozumienia, adaptacji do indywidualnych potrzeb uczących się oraz umiejętnego połączenia z innymi metodami nauczania. W erze globalnej komunikacji i rosnącej świadomości różnorodności poznawczej, podejście oparte na „comprehensible input” ma potencjał, by uczynić naukę języków bardziej dostępną i efektywną dla szerokiego grona uczących się.

Czy któraś z tych hipotez szczególnie do Was przemawia? A może macie doświadczenia, które potwierdzają lub zaprzeczają tym teoriom? Podzielcie się swoimi przemyśleniami!


Ucz się dalej:

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Share via

Hej. Podobał Ci się artykuł? Podziel się proszę ze znajomymi :)

Nie dzięki. Może inny razem.
This window will automatically close in 10 seconds
error: Content is protected !!
Przewijanie do góry
Send this to a friend